صورتجلسه کمیته فنی شورایعالی شهرسازی و معماری ایران با موضوع بررسی امکان سنجی ایجاد یک نقطه جمعیتی در اراضی موسوم به واصفجان به مساحت 500 هکتار واقع در حریم شهر
کمیته فنی 1 شورایعالی شهرسازی و معماری ایران در راستای مصوبه مورخ 1393.10.10 هیات محترم وزیران و توافق مورخ 1397.3.1 وزیر محترم راه و شهرسازی و معاون محترم رئیسجمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیطزیست، موضوع بررسی امکانسنجی ایجاد یک نقطه جمعیتی در اراضی موسوم به واصفجان به مساحت 500 هکتار واقع در حریم شهر جدید پردیس به عنوان معوض اراضی تعاونی زیتون، مصوب جلسه مورخ 1397.4.30 شورای برنامهریزی و توسعه استان تهران را در جلسه مورخ 97.7.11 خود مورد بررسی قرار داده و ضمن یادآوری وجود ظرفیتهای قابلتوجه در شهرهای جدید اقماری تهران (موضوع بند 1 مصوبه مورخ 95.3.3 شورایعالی شهرسازی ومعماری ایران) تاکید می نماید؛ در صورتی که به هر دلیل امکان تهاتر حقوق ادعایی اعضای تعاونیها با مساکن ساخته شده در شهر جدید تاکنون محقق نشده است، پیشنهاد جدید نیز ممکن است به همان سرنوشت دچار شود. این در حالی است که شورایعالی در سنوات گذشته شهر جدید خوارزمی (شریفآباد) را علی رغم محدودیتهای مختلف به همین منظور تصویب نمود که رصد میزان پیشرفت و موفقیت حاصله در تامین معوض حقوق ادعایی تعاونیها و گزارش آن به شورایعالی میتواند در تصمیمگیری برای ایجاد نقطه مسکونی جدید موثر باشد. با این وجود و در راستای ایفای نقش تصمیمسازی برای شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، موارد ذیل را در خصوص پیشنهادات مذکور به استحضار میرساند:
1. تعاونی زیتون واقع در پارک ملی سرخه حصار ( در منطقه حفاظت شده جاجرود) یکی از باسابقهترین و مهمترین تعاونیهای واقع در شمال و شمالشرق تهران است و تنها تعاونی است که اعضای آن دارای سند تفکیک شده هستند. تبعا تعیینتکلیف این تعاونی و جابهجایی آن، نقش به سزایی در شروع فرآیند و حل معضل تعاونیهای شمال و شرق تهران خواهد داشت. ضمن اینکه تثبیت آن در وضع موجود تحت هر عنوان جدی برای منطقه حفاظت شده و نیز توسعه شهری تهران به پشت اراضی جنگلی سرخه حصار خواهد بود.
2. اراضی پیشنهادی موسوم به واصفجان یکی از سه گزینه پیشنهادی قبلی است که طی مصوبه مورخ 95.3.3 شورایعالی (تحتعنوان اراضی گلدره) با کلیات ایجاد یک نقطه جمعیتی در آن منوط به امکان تخصیص آب توسط وزارت نیرو موافقت شده است. با توجه به اینکه وزارت نیرو طی نامه شماره 700 / 29862 / 95 مورخ 95.7.3 امکان تامین آب شرب آن را منتفی دانسته، تبعا این چالش کمافیالسابق بر اراضی مذکور مترتب است.
3. با فرض امکان تامین آب شرب و اینکه شورایعالی شهرسازی و معماری ایران بنا بر مصالح غیرفنی با ایجاد نقطه جمعیتی مذکور در حریم شهر جدید پردیس موافقت نماید، با توجه به اینکه زمین واصفجان در مقایسه با سایر گزینههای پیشنهادی مطرح در استان از وضعیت بهتری برای ایجاد نقطه مسکونی برخوردار است، پیشنهاد میشود ظرفیت جمعیتپذیری آن صرفا محدود به پاسخگویی بر نیاز تعاونی زیتون نشده و این پتانسیل برای تامین نیاز سایر تعاونیها افزایش یابد. قطعا با توجه به اینکه حقوق ادعایی در تعاونی زیتون به هیچ وجه مصداق حقوق مکتسبه شهرسازی نیست عملا ارزش افزوده اراضی جدید چندین برابر اراضی تعاونی زیتون است. از همین رو؛ به نظر میرسد این اراضی، امکان واگذاری معوض به تعاونیهای بیشتری را نیز داراست که تحقق آن نیازمند تدوین نظام حقوقی دقیق برای ارزشگذاری بهای اراضی تعاونیها (از جمله تعاونی زیتون) در مقایسه با اراضی معوض است.
4. اتخاذ تدابیر حقوقی لازم توسط سازمان حفاظت محیطزیست در جهت حصول اطمینان از تحقق ایده جابجایی تعاونی زیتون و آزادسازی مطلق پارک ملی سرخه حصار ضروری است.
5. بخشهای زیادی از اراضی 500 هکتاری موسوم به واصفجان در شمال و جنوب عمدتا اراضی با شیب زیاد در ارتفاعات هستند که امکان استفاده از آنها به هیچ عنوان میسر نیست (حتی تحت الگوهای ویلایی) که لازم است این عرصهها به طور کامل از محدوده طرح پیشنهادی حذف شوند.
6. با عنایت به اینکه در نظر است این اراضی به عنوان ناحیه منفصل به شهر پردیس الحاق شوند، اراضی حدفاصل آن و محدوده شهر به شدت در معرض تعرض و دستاندازی خواهند بود که اتخاذ تدابیر پیشگیرانه حفاظتی در قالب تهیه سند پهنهبندی حریم شهر پردیس الزامی است.
تحلیل:
در این مصوبه اشکالات و ایرادات مهمی وجود دارد و از جمله اینکه جقوق مکتسبه مالکین بر زمینها به خوبی درک نشده و کسانی که زیر این مصوبه را امضا کرده اند به خوبی از استدلالات و نظرات حقوقی مالکین محترم و اینکه در این زمینها دارای حقوق مکتسبه قطعی هستند بی اطلاع بوده و یا اینکه خود را به غفلت زده اند و ان را عمدا نادیده گرفته اند. |